انس امام خمینى (ره) به نماز اول وقت
علاقه ای که حضرت امام به نماز داشتند، عاشقانه بود، نه از روی عادت. مدتی قبل از اذان، خود را مهیای نماز می کردند و این کار را واقعاً عاشقانه انجام می دادند.
یکی از دلایل موفقیت بزرگان در بحث معرفت الهی و زندگی اهمیت دادن به معارف الهی و مقید بودن به داشته ها و دانستهای خود است از جمله افرادی که، به آنچه می دانست عمل می کرد حضرت امام ره است که سعی کرد در تمام طول عمر شریف خود به علم خود عمل کند ، و از جمله معارفی که امام ره به آن بسیار اهمیت می داد بحث نماز اول وقت بود که ایشان سعی می کرد در تمام شرایط دست از نماز اول وقت بر ندارد .
برای روشن شدن این موضوع گوشه های از زندگی درخشان حضرت امام ره را در رابطه با اهمیت به نماز اول وقت را نقل قول می کنیم.
ما را در ادامه مطلب همراهی کنید...
انس امام خمینى (ره) به نماز اول وقت
علاقه ای که حضرت امام به نماز داشتند، عاشقانه بود، نه از روی عادت. مدتی قبل از اذان، خود را مهیای نماز می کردند و این کار را واقعاً عاشقانه انجام می دادند.
یکی از دلایل موفقیت بزرگان در بحث معرفت الهی و زندگی اهمیت دادن به معارف الهی و مقید بودن به داشته ها و دانستهای خود است از جمله افرادی که، به آنچه می دانست عمل می کرد حضرت امام ره است که سعی کرد در تمام طول عمر شریف خود به علم خود عمل کند ، و از جمله معارفی که امام ره به آن بسیار اهمیت می داد بحث نماز اول وقت بود که ایشان سعی می کرد در تمام شرایط دست از نماز اول وقت بر ندارد .
برای روشن شدن این موضوع گوشه های از زندگی درخشان حضرت امام ره را در رابطه با اهمیت به نماز اول وقت را نقل قول می کنیم.
من برای نماز اول وقت صدا کن
حجةالاسلام انصاری می گوید: امام(ره) در روزهای آخر عمرشان می خواستند بخوابند؛ به من فرمودند اگر خوابیدم، اول وقت نماز صدایم بزن، گفتم چشم. دیدم اول وقت شد و امام(ره) خوابیده اند، حیفم آمد صدایشان بزنم؛ عمل جراحی، سرم به دست، گفتم صدایشان نزنم بهتر است.
چند دقیقه ای از اذان گذشت و امام(ره) چشم هایشان را باز کردند، گفتند:وقت شده؟ گفتم:بله فرمودند:چرا صدایم نزدی؟ گفتم:ده دقیقه بیشتر از وقت نگذشته است. گفتند:مگر به شما نگفتم. سپس امام(ره) فرزند خود را صدا زدند و فرمودند: ناراحتم. از اول عمرم تا حالا نمازم را اول وقت خوانده ام، چرا الان باید ده دقیقه تأخیر بیفتد؟"
توصیه امام به نماز اول وقت
یکی از یاران امام می گوید: حضرت امام خیلی به نماز اهمیت می دادند. خیلی سفارش نماز را می کردند. همیشه می گفتند: «همین که شما می گویید اول این کار را بکنم بعد نماز بخوانم، این خلاف است؛ نگویید این حرف را، به نمازتان اهمیت دهید.
نماز اول وقت با حضور سران کشورهای اسلامی
امام به نماز اول وقت خیلی مقید بودند، در اوج اشتغالات و گرفتاری ها به نماز اول وقت مقید بودند. یادم هست روزی که سران کشورهای اسلامی برای قضیه صلح ایران و عراق به خدمت شان آمده بودند، وسط جلسه بود که اذان ظهر گفته شد، امام بلند شدند و فرمودند:
«من می خواهم نماز بخوانم. و چون مقید بودند به هنگام نماز خود را با عطر خوشبو کنند، در همان جلسه به من اشاره کردند: عطر مرا بیاور. پس از عطر زدن به نماز ایستادند و دیگران هم پشت سر ایشان نماز جماعت خواندند.
برخورد با نمازگزاران آخر وقت
آیت اللّه صادق خلخالی می گوید: گاهی اوقات بعضی از طلاب که سر درس حضرت امام شرکت می کردند، نماز ظهر و عصرشان به نزدیک غروب می افتاد و در پایان درس امام، برمی خاستند و نماز می خواندند.
حضرت امام خیلی جدی از بالای منبر با این گونه طلاب برخورد می کردند و می فرمودند: «برای اهل علم درست نیست که نمازشان را به آخر وقت موکول کنند».
آیا وقت نماز شده است؟
غلام رضا باطنی می گوید: حضرت امام بعد از عمل جراحی سنگین، با توجه به سن زیاد ایشان و به علت استفاده کردن از داروهای مختلف، حالت خواب آلودگی داشتند. و عموما خواب بودند.
اما زمانی که وقت نماز می شد، خودشان بیدار می شدند؛ یعنی به طور خودکار وقتی لحظه نماز فرا می رسید، کاملاً هوشیار بودند و به محض اینکه چشم باز می کردند، می پرسیدند، وقت نماز شده است؟ بنده می گفتم: بله. جناب حاج آقا محمد علی انصاری هم تشریف داشتند و به ایشان کمک می کردند، امام وضو می گرفتند و نمازشان را می خواندند.
